Twitter hakkında tazminata hükmedilen kararın Gerekçeli Kararı yayınlandı. Kararda Twitter‘ın Türkiye’deki şirketi isimli muhatap olarak kabul ediliyor. Kararda ise toplumsal medya şirketlerinin yargılanmasının devletin egemenlik hakkı kapsamında olduğuna hükmedildi.
Kararın üç kıymetli özelliği var: Twitter‘ın Türkiye’de isimli muhatabı olduğu kabul edildi. Toplumsal medya şirketleri kullanıcıları korumak zorunda. Ayrımcı, nefret ve hakaret içeren sözlerin ne olduğuna şirketler değil egemenlik hakkı çerçevesinde Türk Mahkemeleri verir.
“ŞİKAYET EDİLEN PAYLAŞIMI UZUN MÜHLET KALDIRMADILAR”
Kararda şu tabirler yer aldı: “…Kullanılan sözler içeriği itibariyle 4721 sayılı Türk Uygar Kanunu kapsamında kişilik haklarına taarruz mahiyetinde olduğu üzere 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu kapsamında da haksız fiil kararındadır. Yeniden kullanılan tabirler davacılara karşı dini, etnik, ideolojik bağlamda ayrımcılık manasına gelecek sözlerdir. Davacıların bu bahiste yaptığı kabahat duyurusu sonucunda failin bulunması için Twitter‘ın iş birliği yapmamasının da tesiriyle kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği görülmüştür. Tekrar davacıların isimli şikayetinin yanı sıra Twitter‘ın kendisine sistem üzerinde ilgili uzantı, buton, kontakları kullanarak durumu şikayet ettikleri lakin hesap ve paylaşımın uzun mühlet kaldırılmadığı anlaşılmakla, bu durumun davacıların manevi varlıkları üzerinde olumsuz tesir meydana getirdiği ve gerek özel gerekse de ticari prestijlerini zedelediği açıktır. Mağdur olan davacıların haklarını arayabilmeleri için davalı şirketin hukuksal yardım ve bilgi paylaşımında bulunmadığı, ayrıyeten sorunun ortadan kaldırılması için rastgele bir uğraş sarf etmediği kanaatine varılmıştır.
“BUNA İMKAN VERMEMELERİ GEREKİYOR”
Davalının sorumluluğu değerlendirilirken taraflar ortasındaki bağlantıyı de açıklamak gerekmektedir. Davacılar ile davalı şirket ortasındaki bağ, temel itibariyle bir mukavele bağıdır. Bu münasebet kapsamında tarafların birbirlerine karşı edim ve yükümlülükleri bulunmaktadır. Bu edim ve yükümlülükler davalı Twitter tarafından belirlenen “Hizmet Şartları” ve “Kurallar ve Politikalar” kapsamında belirlenmiş olup davalı şirketin bu kurallar kapsamında üyelerine karşı mukavele sorumluluğu bulunmaktadır. Twitter şirketi bu koşullar, siyaset ve kuralları kapsamında tüm kullanıcılarının haklarını ve hukukunu gözeteceğini ve bilhassa nefret ve ayrımcılık içeren paylaşımlara ait olarak gereğini yapacağını, bu üzere durumların Twitter’ı kullanma kurallarına alışılmamış olduğunu kabul etmiştir. Bu hususta davalı şirketin kullanıcılarına açık bir taahhüdü bulunmaktadır… Eldeki davaya bahis paylaşımlar da tıpkı kapsamda kalmakta, davacıları açıkta gayeye koymakta ve orantısız biçimde ayrımcılık ve nefrete maruz bırakmaktadır. Davalı şirketin mukavele sorumluluğu ve kendi taahhüdü kapsamında Twitter’ın bu türlü bir duruma imkân tanımaması gerekmektedir.”
DAVANIN KABULÜNE KARAR VERİLDİ
Son olarak belirtmek gerekir ki; kimliği ve bilgileri davalı şirket tarafından haklı neden olmaksızın gizlenen dava dışı üçüncü kişi tarafından davacılara 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 49 ve devamı unsurları uyarınca bir haksız fiil gerçekleştirildiği, bu haksız fiilin birebir vakitte 4721 sayılı Türk Uygar Kanunu’nun 24 ve devamı unsurları kapsamında kişilik haklarına taarruz mahiyetinde olduğu, ayrıyeten bu fiilin 4237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 122. Hususunda yer bulan Nefret ve Ayrımcılık Kabahati ve/veya 125. Unsurunda yer alan Hakaret hatasına beden verebileceği, yeniden üstte belirtildiği üzere dava dışı üçüncü kişinin aksiyonunun ayrımcılık, şiddet ve taciz mahiyetinde olduğu, bunun da Avrupa İnsan Hakları Kontratı ile yasaklandığı, üye devletlerin ayrımcılık, şiddet ve taciz içeren aksiyonları engelleme vazifesinin bulunduğu, bu misyonun yerine getirilmesinin devletlerin egemenlik alameti sayılacağı, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin de bu misyonunu organları vasıtasıyla yerine getireceği, bu doğrultuda Türk yargısının eldeki davaya bakmaya yetkili olduğu, davalı şirketin de kontrat kararları kapsamında davacılara karşı taahhütleri doğrultusunda atakları bertaraf etme ve tesirlerini ortadan kaldırma yahut azaltma bağlamında süratli ve faal davranma yükümlülüğü bulunduğu, lakin bu yükümlülüğünü yerine getirmediği ve bu suretle davacıların ziyanının artmasına sebebiyet verdiği, davalıların manevi olarak ziyana uğradığı, ruhsal taraftan olumsuz etkilendikleri, ayrıyeten hayatın olağan akışı gereği dava konusu paylaşımlar nedeniyle özel ve iş hayatlarında prestijlerinin zedelendiğinin kabulü gerektiği, davalı şirketin savunma yapmadığı, haklı bir neden ortaya koyamadığı, taraflar ortasındaki kontrat kararlarına ve kendi taahhütlerine muhalif hareket ederek davacıların manevi ziyanına sebebiyet verdiği kanaatiyle davanın her iki davalı tarafından de kabulüne karar verilmiş ve aşağıdaki formda karar kurulmuştur…”
